خنك سازي محيط

واحدهاي چيلر سيستم هاي مبرد هستند كه به خنك سازي فضاهاي مسكوني، تجاري، ماشين آلات، فرآيندهاي صنعتي و مواد شيميايي صنعتي كمك مي كنند. وجود اين گونه سيستم ها به صرفه جويي در مصرف انرژي كمك شاياني كنند.

چيلر تراكمي در واقع نوعي چيلر است. چيلر بخشي از سيستم تهويه هوا است كه با حذف گرما كار خود را انجام مي دهد. در واقع چيلر سرما توليد نمي كند بلكه گرما را از بين مي برد.

چيلرهاي تراكمي معمولاً براي انجام وظيفه خود در سقف يا زيرزمين و موتورخانه ساختمانها با هر نوع كاربري مسكوني، تجاري، صنعتي، تفريحي، آموزشي و غيره نصب مي شوند. اين واقعيت كه اين چيلر قابل نصب و استفاده در كليه ساختمان ها و سازه ها است، انعطاف پذيري و سازگاري آن را نشان مي دهد.

شكل كلي فعاليت چيلر تراكمي بدين صورت است كه آب ورودي به دستگاه كه به دليل فعاليت دستگاههاي صنعتي يا كولرهاي گازي گرم مي شود، براي كاركرد و با پمپاژ آب به واحدهاي داخلي يا توليدات صنعتي به دماي پايين و مطلوبي مي رسد. واحدها آن را به چرخه فعاليت برمي گردانند.

نحوه كاركرد چيلر تراكمي به شرح زير است:

·         ابتدا مايع گرم شده از طريق دريچه ورودي به ااپراتور چيلر وارد مي شود، در اين قسمت مايع با گرفتن گرما از محيط تبخير شده و وارد فاز گاز مي شود. در اين مرحله، گرماي محيط به طور طبيعي برداشته مي شود و مناطقي كه با اين قسمت در تماس هستند، دماي آن ها كاهش مي يابد.

·         كمپرسور چيلر، گاز را فشرده و دماي آن را افزايش مي دهد. سپس آن را به سمت كندانسور هدايت مي كند.

·         سپس كندانسور مبرد گازي را به مايع اشباع تبديل مي كند. اين فرآيند يك روند فشار ثابت است.

·         آخرين مرحله اين چرخه داخل شير انبساط است كه فشار را از مبرد گازي برداشته و باعث انبساط آن مي شود. سرانجام، مبرد خروجي از شير انبساط مخلوطي از مايع و گاز است كه وارد ااپراتور مي شود.

·         ااپراتور و كندانسور دو قطب اصلي چيلر تراكمي هستند كه به ترتيب كمترين دما و بيشترين دما را در دستگاه دارند، بنابراين بايد به خوبي در برابر يكديگر عايق بندي شوند تا در عملكرد تاثيري نداشته باشد. تنها واسطه بين اين دو مبرد است كه در حين انجام كارهاي خودش بين اين دو حركت مي كند.

چيلرهاي تراكمي را مي توان به دسته هاي مختلفي تقسيم كرد. اين چيلرها بسته به نحوه كار كندانسور آنها به دو دسته هواي سرد يا آب سرد تقسيم مي شوند. اين بدان معني است كه برخي از كندانسورها با آب و برخي ديگر با گاز خنك مي شوند.

چيلرهاي فشاري آب خنك كننده براي بر عهده گرفتن بخشي از فرايند نياز به برج خنك كننده دارند اما چيلرهاي هواي خنك كننده نيازي به برج خنك كننده ندارند. در مقابل ، هواي خنك كننده در چيلرهاي چگالشي به گونه اي است كه فن ها در اطراف كندانسور قرار مي گيرند تا گرما را جذب كنند. اين فرم خنك كننده در واقع بر روي كل سيستم چيلر تأثير مي گذارد.

بسته به كمپرسور ، هر نوع چيلر را مي توان با كندانسورهاي خنك كننده هوا يا آب سرد تركيب كرد و نوع خاصي از چيلرهاي فشاري ايجاد كرد.